χολικιάρης

ο, θηλ. χολικιάρα ή -ού, Ν

αυτός που πικραίνεται εύκολα, χολιάρης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χολικός + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. ερωτ-ιάρης, χολ-ιάρης)].